Mijn praktijk bestaat uit veldonderzoek, vanuit de gedachte dat de meest urgente vragen in onze maatschappij buiten onze voordeur liggen, in wat vroeger natuur werd genoemd. In onze leefomgeving beginnen ecosystemen sinds kort op regionale schaal in te storten. De verwachting is dat dit in de komende 15 tot 20 jaar op nog veel grotere schaal zal gaan gebeuren als we onze maatschappij niet anders inrichten. Dat kan alleen als we begrip en verbondenheid met het leven op aarde ontwikkelen. De vraag is hoe je dat doet in een westerse samenleving waaromheen het leven al met zo’n 80% is afgenomen.
Mijn strategie is om deze vragen te verkennen met mensen uit allerlei achtergronden, vakgebieden en landen. Dit doe ik veelal in de vorm van transdisciplinaire onderzoeksprogramma’s rondom specifieke thema’s. Daarbij speelt de relatie tussen menselijke technologie en ecologie een grote rol, maar ook archeologie, het menselijk lichaam en niet-westerse culturen.

De Zuidtuin van Midwest zie ik als buiten-laboratorium voor kleine en grotere experimenten op het gebied van regeneratieve ecologie, stadsecologie en klimaatbestendigheidsvraagstukken. Er is een plek om dingen zelf uit te proberen, die ik tegenkom in de experimentele voorlinie van ecosysteem regeneratie wereldwijd. Als je in de tuin staat zul je je afvragen waar deze experimenten dan wel zijn.. veel ervan is subtiel aanwezig, of voer ik helemaal niet uit, maar ontleen ik aan het observeren van de processen in de tuin. MidWest-directeur Anita omschrijft mijn rol als ‘chef-onkruid’.

De MidWest-tuin staat open voor iedereen die iets wil uitproberen in de buitenruimte: een nieuw soort  salamandervijver, het kweken van algen, het composteren van bioplastic, het bouwen van een machine die de zang van een merel analyseert.. als het door de poort past en de aanwezige levensvormen niet aantast, is je experiment van harte welkom!